Grupowe zajęcia dogoterapii

Dogoterapia to metoda wspomagająca proces rehabilitacji i terapii z udziałem odpowiednio wyszkolonych psów w celu pomocy osobom niepełnosprawnym i nieprzystosowanym społecznie. Jej celem jest kształtowanie orientacji w schemacie własnego ciała, doskonalenie sprawności ruchowej stymulowanie zmysłów: słuchu, wzroku, dotyku , ćwiczenie koncentracji uwagi, wyzwalanie spontanicznej aktywność dziecka w zabawie z psem, nauka troski o higienę własną i psa, naśladowania ruchu poprzez obserwowanie czynności wykonywanych przez psa np. chodzenie, siadanie, leżenie nauka samodzielności – samodzielne wykonywanie zadań z udziałem psa (chodzenie
na smyczy, czesanie, elementy tresury), ćwiczenia relaksacyjne.

 

Grupowe zajęcia muzykoterapii

Muzykoterapię z powodzeniem stosuje się ją w przypadkach chorób wzroku, słuchu, paraliżu czy mózgowego porażenia dziecięcego. Niezwykle pomocna jest także muzykoterapia w autyzmie dziecięcym, w leczeniu zaburzeń zachowania, natręctw, ADHD. Ze względu na wielopłaszczyznowe oddziaływanie muzyki na człowieka muzykoterapia może służyć rozmaitym celom, między innymi: leczeniu schorzeń psychosomatycznych, usuwaniu napięcia psychofizycznego, relaksacji, odreagowaniu emocji, ekspresji uczuć, pobudzeniu, aktywizacji, rozwijaniu zdolności twórczych, poprawie samopoczucia i samooceny, komunikacji społecznej, integracji z grupą, wzbogaceniu osobowości i przeżyciom estetycznym.

 

Grupowe zajęcia taneczne

Terapia tańcem uznana została za niezmiernie atrakcyjną i mało męczącą dla pacjenta formę oddziaływania leczniczego. Taniec jest ruchową formą aktywności, sposobem przeżywania i przekazywania emocji oraz środkiem komunikacji międzyludzkiej. Celem zajęć tanecznych w rehabilitacji jest wzrost sprawności fizycznej, zaspokojenie potrzeb ruchowych, rozwój takich dyspozycji psychofizycznych jak: spostrzegawczość, pamięć, koncentracja uwagi, koordynacja wzrokowo – ruchowa, orientacja w schemacie własnego ciała i przestrzeni, kształtowanie i korekcja postawy ciała, świadome panowanie nad ruchem, rozwój wyobraźni, mobilizacja do działania, nowe wrażenia i doświadczenia w zakresie komunikacji i współdziałania w grupie, obniżenie poziomu lęku, rozładowanie nadmiaru agresji i energii.

 

Grupowe zajęcia karate

Karate jest sztuką samoobrony, która wykorzystuje w najbardziej skuteczny sposób ciało ludzkie. Jest środkiem treningowym wzbogacającym ogólny rozwój człowieka poprzez osiągnięcie lepszej równowagi emocjonalnej, dyscypliny wewnętrznej i zgodności z zasadami etyki. Karate stawia wymagania względem koordynacji ruchowej – opiera się na synchronizacji oddechu, napięcia i rozluźnienia mięśni i dynamiki całego ciała. Celem terapeutycznym zajęć jest poszerzenie i pogłębienie zdolności fizycznych i umysłowych, większa siła i elastyczność mięśni, poprawa szybkości, zwinności, koordynacji ruchowej i wydolności krążenia, pozbycie się upośledzeń aparatu oddechowego, korekcja wad postawy, zwiększenie ruchomości stawów, równowaga i stabilność emocjonalna, rozwój osobowości, wiary w siebie, samodyscypliny i zdolności umysłowych w zakresie panowania nad sobą.

 

Grupowe zajęcia terapii zajęciowej

Terapia zajęciowa jest jedną z form leczenia usprawniającego, mającego na celu przyspieszenie powrotu utraconych funkcji i sprawności, a w przypadkach zmian nieodwracalnych – wyrobienie funkcji zastępczych. Pomaga osobom niepełnosprawnym fizycznie i intelektualnie lepiej funkcjonować w sferze społecznej, zawodowej oraz w życiu codziennym. Wykorzystuje różne typy zajęć, najczęściej o charakterze artystycznym i ruchowym w celu wyzwolenia aktywności twórczej, złagodzenia napięcia nerwowego, likwidacji stanów lękowych, zwiększenia sprawności intelektualnej i fizycznej, kształtowania umiejętności ekspresji siebie, pobudzenia do obrazowego wyrażania swoich odczuć, akceptacji siebie i innych, budowaniu wrażliwości, rozwoju umiejętności interpersonalnych, rozwoju umiejętności manualnych, koordynacji wzrokowo-ruchowej, sprawności palców, dłoni, lepszej koncentracji uwagi, spostrzegawczości.

 

Małe warsztaty terapii zajęciowej

Warsztaty terapii zajęciowej są formą rehabilitacji obejmującą rozmaite typy zajęć, najczęściej o charakterze artystycznym, ruchowym i integracyjnym w  celu zwiększenia sprawności manualnej, intelektualnej i fizycznej pacjenta. Wykorzystywana jest terapia ruchem z uwzględnieniem technik nauki czynności życia codziennego – zwiększenie samodzielności w zakresie czynności życia codziennego takich jak: higiena osobista, ubieranie się, przygotowywanie prostych posiłków, dobór artykułów spożywczych, posługiwanie się urządzeniami i narzędziami kuchennymi, utrzymanie czystości, nakrywanie i podawania do stołu, estetyka jedzenia, posługiwanie się sztućcami, zachowanie w kuchni i przy stole oraz prace porządkowe w czasie i po wykonaniu zadania. Zajęcia mają na celu usprawnienie manualne i koordynacyjne, większą samodzielność w sferze motoryki małej i dużej oraz poprawę komunikacji werbalnej i pozawerbalnej, złagodzenie napięcia nerwowego, doskonalenie umiejętności interpersonalnych.

 

Grupowe zajęcia sportowe

Zajęcia sportowo – ruchowe z jednej strony stanowią formę rehabilitacji osób z niepełnosprawnością, z drugiej zaś są doskonałym sposobem na integrację i nabycie umiejętności spędzania wolnego czasu. Dają możliwość nawiązywania nowych kontaktów i rozwijania umiejętności społecznych. Prowadzą do wyrabiania nawyku systematycznych ćwiczeń fizycznych. Zajęcia te polegają na ćwiczeniach zarówno indywidualnych, jak i ćwiczeniach w parach. Wykorzystuje się w nich sprzęt sportowy. Zawierają elementy takich gier sportowych jak koszykówka, siatkówka, piłka nożna, badminton czy tenis stołowy. Celem zajęć sportowych jest rozwój ruchowy, kształtowanie takich cech jak siła, skoczność, szybkość, gibkość i zwinność, rozwój równowagi i koordynacji ruchowej, wzmocnienie siły mięśniowej i poprawa wydolności organizmu, odreagowanie napięć psychicznych, normalizacja masy ciała oraz nauka zasad współpracy i rywalizacji.

 

Grupowy trening umiejętności społecznych

Trening Umiejętności Społecznych jest jedną z technik socjoterapii, która ma na celu włączenie osób niepełnosprawnych lub wykluczonych do życia społecznego oraz poprawę funkcjonowania w grupie społecznej. Metoda ta ukierunkowana jest na korektę zachowań niepożądanych bądź naukę zachowań pozytywnych, ułatwiających funkcjonowanie w grupie i społeczeństwie, nabycie umiejętności ułatwiających funkcjonowanie w relacjach interpersonalnych i w środowisku społecznym. W trakcie treningu rozwijane są kompetencje komunikacyjne, kształtowana jest również umiejętność rozpoznawania emocji własnych oraz uczestników grupy, a także wypracowanie strategii radzenia sobie z emocjami negatywnymi oraz postępowania w sytuacjach konfliktowych. Celami zajęć są: rozwój świadomości własnego ciała i własnej osoby, zmniejszenie doświadczanego napięcia, lepsza samoocena, większe poczucie własnej wartości, ograniczenie zachowań niepożądanych i stereotypowych, poszerzenie słownictwa, umiejętności komunikacyjnych oraz adaptacji  do nowych sytuacji – nabycie umiejętności rozwiązywania problemów przy pomocy zasobów wewnętrznych i zewnętrznych, rozwój zainteresowań, pobudzenie do nawiązywania interakcji z rówieśnikami (inicjowanie i podtrzymywanie rozmowy, dzielenie się własnymi przeżyciami, aktywnie słuchanie), nabycie wzorców odpowiedniej reakcji na krytykę, radzenie sobie z uczuciami, porażką i niepowodzeniami, asertywność w relacjach interpersonalnych, umiejętność podejmowania inicjatywy, decyzji oraz wyrażania własnych potrzeb i emocji.

 

Grupowa terapia przez zabawę

Terapia przez zabawę to zajęcia grupowe mające na celu poszerzenie wiedzy oraz podnoszenie kompetencji w zakresie relacji  interpersonalnych. Zabawa pełni ważną rolę w kształtowaniu i rozwijaniu osobowości dziecka, wyzwala poczucie radości sprawczej, wyzwala potrzebę bycia aktywnym i pożytecznym, uczy czekania na swoją kolej, pokonywania trudności, przezwyciężania ich z uśmiechem, wyrabia poczucie zadowolenia, dążenia do sukcesu, daje okazję dowartościowania siebie, pozwala na rozładowanie napięcia i lęku, rozładowuje agresję. Jest ważnym czynnikiem stymulującym rozwój w różnych jego aspektach: motorycznej, sensorycznej, intelektualnej, emocjonalnej i społecznej. Głównymi celami terapii przez zabawę są: kształtowanie umiejętnościach społecznych dziecka, nauka współdziałania z innymi, podporządkowywanie się regułom obowiązującym w grupie, umożliwienie dziecku wyrażenia swoich emocji, wywołanie uczucia zadowolenia i satysfakcji, pozytywna zmiana doświadczeń i przeżyć związanych z byciem w sytuacjach społecznych, nauka radzenia sobie z porażką, samodzielność organizacji swojego czasu, zmniejszenie doświadczanego napięcia oraz uzyskanie lepszej samooceny.

 

Gry zespołowe

Zabawy dla dzieci w grupie doskonale rozwijają umiejętności interpersonalne. Dzieci poprzez zabawę uczą się współpracy, przestrzegania zasad, czekania na swoją kolej czy tak ważnej sprawności, jaką jest słuchanie innych osób. Grupowe interakcje z innymi dziećmi uczą także rywalizacji oraz przydatnej umiejętności przegrywania, której tak trudno nauczyć się, bawiąc się tylko z rodzicami. Zabawy i gry zespołowe dla dzieci pozwalają również rozwijać inteligencję emocjonalną. To właśnie w grupie maluchy uczą się rozpoznawać emocje innych osób oraz poznają zdolność empatii. Dowiadują się także, że nie każda osoba w tej samej sytuacji zachowuje się tak samo. Zabawy ruchowe wpływają na poprawę ogólnej sprawności i wydolności organizmu ćwiczących podnoszą poziomu: koordynacji, skoczności, szybkości, siły, gibkości, wzmacniają uważności i koncentrację, wpływają na poziomu orientacji przestrzennej. Zaproponowana forma wsparcia jest poprawnie dobrana do grupy uczestników projektu jak również wpłynie na poprawę ich funkcjonowania i zwiększy ich samodzielność.

 

Grupowe zajęcia Metodą Dobrego Startu

Głównym celem jest wspieranie rozwoju psychomotorycznego dziecka, wykorzystując do tego zabawę i symbole graficzne aktywizujące zmysły. Założeniem MDS jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych i motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami. Istotną rolę w Metodzie Dobrego Startu pełnią trzy elementy: wzrokowy (znak graficzny), słuchowy (piosenka) i motoryczny (odtwarzanie znaków graficznych zgodnie z rytmem piosenki). Ćwiczenia zawarte w metodzie usprawniają jednocześnie analizatory: wzrokowy, słuchowy i kinestetyczno – ruchowy, kształtują lateralizację i orientację w schemacie własnego ciała i przestrzeni, oddziaływują na procesy emocjonalne i zachowania społeczne oraz twórczą aktywność. Zaproponowana forma wsparcia jest poprawnie dobrana do grupy uczestników a terapia wpłynie na zwiększenie samodzielności naszych podopiecznych i poprawę funkcjonowania w środowisku.

 

Grupowe zajęcia Metodą V. Sherborne

Jest to metoda terapeutyczna opierająca się na założeniu, iż ruch jest idealnym narzędziem do oddziaływania na rozwój psychoruchowy dziecka oraz pozwala na korekcję istniejących zaburzeń rozwoju. Głównym celem zajęć jest stworzenie dziecku okazji do poznania własnego ciała, usprawnianie motoryki, poczucia swej siły, sprawności.
Poprzez odpowiedni dobór ćwiczeń i zabaw przy muzyce, wykorzystujących naturalną skłonność dziecka do aktywności ruchowej staramy się kształtować w dzieciach świadomość własnego ciała, poczucie bezpieczeństwa, wrażliwości i umiejętności działania w grupie. Udział rodziców w tych zajęciach pozwala wpływać i usprawniać proces terapeutyczny. Można w ten sposób na bieżąco dokonywać zmian w zauważonych nieprawidłowych sytuacjach wychowawczych, rodzice zaś nabywają umiejętności i wiedzy prawidłowego postępowania z dzieckiem.

 

Trening uwagi słuchowej Metodą Alfreda Tomatisa

Jedną z nowatorskich metod jest trening słuchowy zwany Metodą A. Tomatisa, który poprzez mikro -gimnastykę uszu za pomocą odpowiednio przefiltrowanych dźwięków, działa pozytywnie na wiele zaburzeń i problemów doskwierających nie tylko dzieciom ale i dorosłym. Głównym celem treningu słuchowego jest wspieranie funkcji słuchowej, a poprzez to poprawa koncentracji, kreatywności, rozwój zdolności językowych i komunikacyjnych oraz zwiększenie potencjału człowieka w nauce i prawidłowym rozwoju psychoruchowym, wspomaganie umiejętności społecznych.